Volkskracht award voor gro-ups duofiets waarop Nesselanders de mooiste avonturen beleven

Je hoeft het aan de meeste Nederlanders niet uit te leggen: fietsen is te gek. Het is hartstikke goed voor je, je komt op de mooiste plekken en er gaat weinig boven het gevoel van een stevige Hollandse bries door je haar. Juist daarom is het zo jammer als ouderen niet meer de lichamelijke kracht hebben om op hun zadel te springen.

Daar dachten onze collega’s van gro-up buurtwerk in Rotterdam Nesselande precies hetzelfde over. En dus was het hoog tijd om er iets aan te doen, vond Lotte, sociaal beheerder in de wijk Nesselande. Daarom schafte zij een duo-fiets aan. Ouderen gaan dan samen met een vrijwilliger lekker een stukje fietsen. En dat leverde de Volkskracht award op. Hoogste tijd om Lotte op te zoeken.

Ja, daar zijn we supertrots op en heel blij mee. De award is er voor kleine en grote initiatieven die de volkskracht van Rotterdammers bevorderen. Het is veel meer dan alleen een blijk van waardering, elk initiatief wint ook een bedrag om dromen te verwezenlijken.

Eigenlijk kwam het idee van een van onze vrijwilligers. Zij heeft een vaste ochtend met senioren op vrijdag, waarvan er een paar niet meer zo mobiel zijn. Ze vond het jammer dat ze nooit met hen op stap kon. Toen ze ergens een duofiets zag rijden, wist ze meteen wat de oplossing was.

Een duofiets is een elektrisch ondersteunde fiets waarop 2 personen naast elkaar zitten. De bestuurder heeft de controle en de bijrijder bepaalt zelf hoe hard hij of zij meetrapt. De benen stilhouden mag ook, dan trappen wij gewoon wat harder.

In een duofiets zit veel techniek, waardoor er een flink prijskaartje aan hangt. Daarom hebben we bij het Wijkcomité van Nesselande aangeklopt. In een plan hebben we zo goed mogelijk uitgelegd hoe de duofiets een bijdrage kan leveren aan de buurt. Ze waren meteen enthousiast, dus kregen we geld om een tweedehands fiets aan te schaffen. Die was nog steeds niet goedkoop. Maar inmiddels hebben we al zo’n 75 ritten gemaakt met veel verschillende buurtbewoners, dus de fiets is z’n geld meer dan waard.

Dat ligt er maar net aan waar de buurtbewoner zin in heeft. Soms bezoeken we een specifieke plek. Dan fietsen we bijvoorbeeld langs het ouderlijk huis. Of we nemen buurtbewoners mee naar plekken die ze nog nooit gezien hebben. Andere keren gaan we lekker zonder plan de hort op. Dan komen we vanzelf mooie plekken tegen en eindigen we geregeld op een terrasje.

Wat wel praktisch elk ritje hetzelfde is, zijn de leuke gesprekken met elkaar. Dat komt deels door de positie op de fiets. Gesprekken gaan vaak makkelijker als je naast elkaar zit dan als je recht tegenover elkaar zit. Je hoeft de vraag 'heb je vroeger veel gefietst?' maar te stellen, en de mooie herinneringen vliegen je om de oren. Je ziet echt dat de mensen zich weer jong voelen. Vaak met een grote lach erbij, soms met een traan.

Het is lastig om één moment te noemen, want de vrijwilligers uit het fietsteam, mijn collega’s en ik hebben al zoveel moois meegemaakt. Ons eerste ritje was er in ieder geval meteen eentje om nooit te vergeten. Ik fietste toen samen met een man die al 16 jaar in Nesselande woont, maar nog nooit aan de overkant van de Zevenhuizerplas was geweest. Samen hebben we toen rond het hele meer gereden. Het was zo mooi om na terugkomst die gigantische glimlach onder zijn verwaaide haren te zien.

De fiets is niet alleen heel veel waard voor de buurtbewoners die meefietsen, ook voor de mensen om hen heen. Veel van hen zijn mantelzorger. Hun hulp is heel belangrijk, maar vaak ook zwaar. Door een ritje met een buurtbewoner heeft de mantelzorger even adempauze. Even een moment voor zichzelf. Dat is veel waard.

Omdat Volkskracht dit jaar 100 jaar bestond, was het potje extra groot. Daardoor hebben we onze collectie met twee duofietsen kunnen uitbreiden. Straks staan er ook fietsen in twee andere buurten in Rotterdam Prins Alexander. Superfijn, want veel mensen staan te trappelen om op avontuur te gaan!